حدود شانزده سال
پیش در ایام برگزاری انتخابات هفتمین دوره‌ی ریاست جمهوری اسلامی ایران بود که اولین
ملاقات‌های اختصاصی نامزدهای انتخاباتی به‌صورت جداگانه با رهبر انقلاب اسلامی انجام
گرفت و رویه‌ای را بنا گذاشت که به اقتضاء شرایط، افرادی از گروه‌ها و سلایق مختلف
-که خود را واجد صلاحیت برای ریاست قوه مجریه می‌دانند- قبل از حضور در عرصه‌ی انتخابات
به درخواست خودشان با حضرت آیت‌الله امام خامنه‌ای دیدار میکنند و یا به‌صورت غیرحضوری
تصمیم خود را به اطلاع ایشان می‌رسانند. اغلب این افراد ضمن اعلام تصمیم برای کاندیداتوری
در انتخابات، به ارائه رئوس برنامه‌های خود برای حضور در این عرصه می‌پردازند.
رویه‌ی ثابت حضرت
آیت‌الله امام خامنه‌ای نیز در این ملاقات‌ها آن است که پس از شنیدن سخنان نامزدها
به بیان نکاتی درباره‌ی مسائل کلان کشور در افق آینده می‌پردازند و با تأکید بر اینکه
نفیاً یا اثباتاً نظری درباره‌ی کاندیداتوری افراد ندارند جمله‌ای را با مضمون زیر
خطاب به همه‌ی این افراد می‌فرمایند:
نه می‌گویم بیایید،
نه می‌گویم نیایید و تکلیفی نمیکنم.
اما گاهی اوقات
در فرآیند رقابت‌های سیاسی، گمانه‌زنی‌ها و نقل قول‌هایی غیرواقعی و یا ناقص از این
دیدارها صورت گرفته که موجب بروز سوءتفاهم‌هایی میان مردم و رسانه‌ها میشود که تبعات
و پیامدهای نامناسبی در افکار عمومی جامعه دارد.
رهبر انقلاب اسلامی
بارها درباره سخنانی که به ایشان منتسب میشود فرموده‌اند که:
«مبادا کسى تصور
کند که رهبرى یک نظرى دارد که برخلاف آنچه که به عنوان نظر رسمى مطرح میشود، در خفا
به بعضى از خواص و خلّصین، آن نظر را منتقل میکند که اجراء کنند؛ مطلقاً چنین چیزى
نیست. اگر کسى چنین تصور کند، تصور خطائى است؛ اگر نسبت بدهد، گناه کبیره‌اى انجام
داده. نظرات و مواضع رهبرى همینى است که صریحاً اعلام میشود؛ همینى است که من صریحاً
اعلام میکنم.» ۱۳۸۹/۰۵/۳۱
ایشان در خلال سخنرانی‌هایشان در روزهایی که آرام
آرام به برگزاری انتخابات ریاست جمهوری نزدیک می‌شویم، درباره‌ی موضوعات مختلف انتخابات
از جمله ویژگی‌های رئیس‌جمهور، التزام به قانون، وظایف شورای نگهبان، برنامه و نقشه
دشمن و... توصیه‌هایی بیان کرده و در آینده خواهند کرد؛ لذا به نقل قول‌هایی که به
طور غیر مستند و خارج از مسیر رسمی مطرح میشود، نباید توجه کرد و آن را ملاک تصمیم
قرار داد.
